Romalılar tarafından Avrupa’ya ve Britanya’ya yayılan tost fikri, kolonistler ile Amerika’ya kadar ulaşır. Tost kelimesi yakmak ya da kavrulmak anlamına gelen Latincede “tostum” dan gelir. İlk zamanlar ekmek ateşin üzerine tutularak ya da kızgın taşın üzerine konularak tost yapılırdı. Ateşin üzerine konulan tel çerçeve ile yapılan tost, elektrikli modern kızartıcıların buluşuna yol açtı. Ev için ilk otomatik, ya da 'pop-up' tost makinesi 1926 yılına dayanır. 1940’lara gelindiğinde tost makinalarının çoğu otomatikti bile. Bizim hikayemiz 1980’lere dayanır.
Çocukluktan bu yana en sevdiğim fast-food "Tost" olmuştur. Kullanılan malzeme çeşitliliğine ve bolluğuna göre lezzetine lezzet katar. Günün her vaktinde yiyebilirim onu. Onu tırnak içinde yazdım çünkü burada onun hikayesi var. Yüreğinde sevgi, gönlünde muhabbet, çakır gözlerinde umut, yüzünde garipliğin gülümsemesi ve dilinde Ege şivesi. 1980 yılında seyyar arabası ile Aydın’ın Nazilli ilçesinde bulunan uzun çarşının kapalı çarşı başında tost yapmaya başlayan Necati bey hala bugün aynı sokakta mütevazi dükkanında Ayışığı büfe adıyla lezzetli tostlarını yapmaya devam ediyor. Bir kere yediğinizde, o tadı sizde vazgeçilmez kılan hala ilk günkü teknikle dost yapmaya devam etmesi aslında. Yılların yorgunluğuna ve rahatsızlıklarına rağmen hala ocağının başında ilk günkü heyecanı ile. Döküm ızgara üzerinde pişen lezzetlerin sırası ile kızarmış ekmeğe yerleştirildikten sonra yaklaşık 5 kilo ağırlığında ki harici kızgın ızgara ile press yapılması sonucu masanıza gelen lezzetin yedikçe bitmesini istemeyeceksiniz. Tabi ki bu lezzete katkıda bulunun Necati beyin sevgili eşi Pakize hanımı unutmamak lazım. Bir an Pakize hanımın elleriyle hazırladığı meyve tabağını masanızda size ikram edilmiş bulursanız şaşırmayın. Keyfinize bakın…
Necati bey ve Pakize hanıma teşekkür ederim. İkisininde ellerine sağlık, bir daha gelmek üzere gözüm arkada lezzeti aklımda kalarak İstanbul yollarına düştük. Benim hikayem bitti ama tostun hikayesi devam ediyor.
